بررسی روش های مختلف کاربرد عناصر کم مصرف بر برخی ویژگی های مورفولوژیکی، عملکرد و کیفیت گیاه دارویی بابونه آلمانی

به منظور بررسی تأثیر روش های مختلف کاربرد آهن و روی بر ویژگی های مورفولوژیکی و عملکرد بابونه آلمانی آزمایشی در گلخانه پژوهشی دانشگاه تبریز در سال 1391 انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل t1: شاهد (عدم مصرف کود)، t2: مصرف 30 میلی گرم سولفات آهن در کیلوگرم خاک، t3: مصرف 22 میلی گرم سولفات روی در کیلوگرم خاک، t4: t2+t3، t5: محلول پاشی سولفات آهن (5/3 گرم در لیتر)، t6: محلول پاشی سولفات آهن (7 گرم در لیتر)، t7: محلول پاشی سولفات روی (5/2 گرم در لیتر)، t8: محلول پاشی سولفات روی (5 گرم در لیتر)، t9: t7+t5، t10: t8+t5، t11: t7+t6 و t12: t8+t6 بودند. نتایج نشان داد اثر تیمارهای مختلف کودی بر قطر گل، تعداد ساقه های فرعی، وزن خشک ریشه و ساقه، عملکرد خشک گل، درصد و عملکرد اسانس در سطح احتمال یک درصد و بر قطر ساقه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. بیشترین قطر گل (65/7 میلی متر) در تیمار ترکیبی محلول پاشی سولفات آهن 7 گرم در لیتر + سولفات روی 5/2 گرم در لیتر مشاهده شد. تیمار مصرف خاکی سولفات آهن + سولفات روی بیشترین تعداد ساقه های فرعی، وزن خشک ریشه و ساقه، قطر ساقه و عملکرد گل را بدون تفاوت معنی دار با تیمار ترکیبی محلول پاشی سولفات آهن 7 گرم در لیتر + سولفات روی 5 گرم در لیتر به خود اختصاص داد و کمترین مقدار صفات مذکور هم در تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین درصد و عملکرد اسانس از تیمارهای t4 و t12 به دست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد که مصرف خاکی یا محلول پاشی عناصر آهن و روی وقتی به مقدار کافی در خاک در دسترس نباشند می تواند در افزایش عملکرد کمی و کیفی بابونه مؤثر واقع گردد.